|
اثر شوک‌های حرارتی بر میزان بقا و پاسخ‌های ایمنی میگوی آب شیرین رودخانه‌ای Macrobrachium nipponense (De Haan, 1849)
|
بابک تیزکار*   ، محمد رهاننده ، افشار ذوقی شلمانی |
| مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان |
|
|
چکیده: (509 مشاهده) |
این تحقیق به منظور تعیین شدت تغییرات هورمونی و سیستم ایمنی بدن میگوی آب شیرین رودخانه‌ای (Macrobrachium nipponense) در مواجهه با تنش‌های حرارتی (گرمایی و سرمایی) انجام گردید. به این منظور تعداد 80 قطعه میگوی با متوسط وزن 3/0±5/1 گرم از تالاب انزلی تهیه و در آزمایشگاه پس از طی دوره استراحت، تحت تنش‌های حرارتی گرمایی (از c°15 تا c°22) و سرمایی (از c°8 تا c°15) طی مدت 35 دقیقه قرار گرفت. در فواصل هر شوک، آنزیمهای کبدی (AST و ALT) و هورمون کورتیزول به همراه گلوکز همولنف اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در اثر تنش حرارتی (گرمایی و سرمایی) میزان گلوکز، AST،ALT و هورمون کورتیزول به طور معنی‌داری افزایش می‌یابد (05/0p<). میگوها به جهت جبران تنش‌های ایجادشده سطوح هورمونی و آنزیمهای کبدی خود را به همراه گلوکز در همولنف افزایش می‌دهند (05/0p<). در جریان برگشت به شرایط طبیعی (ریکاوری)، سرعت برگشت آنزیمهای کبدی وکورتیزول در تنش گرمایی سریع‌تر از تنش سرمایی بود (05/0p<). این تحقیق نشان داد که پاسخ سیستم ایمنی و سطوح هورمون کنترل‌کننده تنش (کورتیزول) در تنش گرمایی عملکرد مناسب‌تری دارد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تنش، آنزیم، کورتیزول، گلوکز، Macrobrachium nipponense |
|
|
متن کامل [PDF 624 kb]
(180 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/11/30 | پذیرش: 1401/2/13 | انتشار: 1402/5/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
