مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات محافظتکنندگی آستاگزانتین علیه دیازینون با بهرهگیری از شاخصهای بیوشیمیایی و بیان ژن در آبشش ماهی قزلآلای رنگینکمان انجام شد. ماهیها با مقادیر مختلف (5/0، 2 و 5 گرم در کیلوگرم) آستاگزانتین تجاری به مدت 60 روز تغذیه شدند. بعد از مرحله خوراکدهی، ماهیها با 11/0 میلیگرم در لیتر دیازینون به مدت 96 ساعت چالش داده شدند. بعد از مرحله درونتنی، آبششهای ماهیها به منظور مطالعه شاخصهای بیوشیمیایی و بیان ژنهای مرتبط با سیستم آنتیاکسیدان نمونهبرداری شدند. نتایج نشان داد که تغذیه با آستاگزانتین قادر به کاهش میزان محصولات ناشی از پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش فعالیت آنتیاکسیدان آبشش است. ضمناً میزان بیان mRNA مربوط به برخی آنزیمهای آنتیاکسیدان، شامل سوپرکسید دیسموتاز، گلوتاتیون اس ترانسفراز، گلوتاتیون پراکسیداز و فاکتور شماره 2 مربوط به فاکتور 2 اریتروئید هستهای (Nrf2)، در ماهیهای تغذیه شده با آستاگزانتین و مجاور شده با دیازینون افزایش یافت.هر چند تغییر معنیداری در میزان بیان mRNA مربوط به آنزیم کاتالاز در این مطالعه دیده نشد. این مطالعه پیشنهاد میکند که آستاگزانتین قادر به بهبود استرس اکسیداتیو ایجاد شده با دیازینون در آبشش ماهی قزلآلای رنگینکمان است.
Shabanzadeh S, Vatandoust S, Hosseinifard S M, Sheikhzadeh N, Shahbazfar A A. Protective effects of astaxanthin against oxidative stress caused by diazinon in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) gil. JAD 2023; 17 (1) :41-53 URL: http://aqudev.liau.ac.ir/article-1-778-fa.html
شعبان زاده صدیقه، وطن دوست صابر، حسینی فرد سیدمهدی، شیخ زاده نجمه، شهبازفر امیرعلی. اثرات محافظتی آستاگزانتین علیه استرس اکسیداتیو ایجادشده با دیازینون در آبشش ماهی قزلآلای رنگینکمان. نشریه توسعه آبزی پروری. 1402; 17 (1) :41-53