تحقیق حاضر به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف سلنیوم جیره غذایی برعملکرد رشد، برخی از شاخصهای خونی و ترکیب لاشه بچه فیلماهی (Husohuso) به مدت 10 هفته طراحی و اجرا گردید. بدین منظور تعداد 315 عدد ماهی با میانگین وزنی 77/0 ± 66/15 گرم در 21 مخزن فایبرگلاس 500 لیتری (به تعداد 15 عدد در هر مخزن)توزیع شدند. هفت جیره غذایی محتوی سطوح متفاوت سلنیوم شامل 0، 5، 10، 20 و 40، 80 و 160 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم جیره با مقادیر پروتئین و چربی یکسان فرموله شد. نتایج روند رشد در پایان دوره پرورش حاکی از آن بود که ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 10 تا 20 میلیگرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم جیره، بطور معنیداری از وزن کسب شده، ضریب چاقی، شاخص کبدی بالاتری نسبت به ماهیان تغذیه شده با سایر تیمارها برخوردار بودند (05/0>P). در ضمن ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 10 تا 20 میلیگرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم جیره، بطور معنیداری ازضریب تبدیل غذایی پایینتری نسبت به ماهیان تغذیه شده با سایر تیمارها برخوردار بودهاند (05/0>P). با افزایش میزان سلنیوم به میزان 160 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم جیره، میزان پروتئین و چربی لاشه به طور معنیداری کاهش و در مقابل رطوبت لاشه به طور معنیداری افزایش یافت (05/0>P). نتایج مربوط به آنالیزهای خونی نشان داد تیمار تغذیه شده با جیره 10 تا 20 میلیگرم سلینوم به ازای هرکیلوگرم سلنیوم دارای تفاوت معنیدار در شاخصهای گلبول سفید، گلبول قرمز هموگلوبین و هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط سلولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز، نسبت به ماهیان تغذیه شده با 160 و 80 میلیگرم سلنیوم بود (05/0>P). با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان اذعان نمود، افزودن سلنیوم در جیره بچه فیلماهی جوان پرورشی، در سطوح بیشتر از 10 و کمتر از 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم جیره، سبب افزایش روند رشد، بهبود کارایی تغذیه و ترکیب لاشه، بهبود و تقویت بسیاری از شاخصهای خونی می گردد.