اثر هورمون اکسی‌متولون جیره بر رشد، بقا و زادآوری ماهی گوپی
 (Poecilia reticulata)

ترابیان, عباس; فلاحتکار, بهرام; خوش خلق, مجید رضا

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

بایگانی مقالات زیر چاپ

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

آمار مقالات

تعداد دوره های نشریه: 13

تعداد شماره ها: 47

تعداد مشاهده ی مقالات: 971314

تعداد دریافت (دانلود) مقالات: 426113

تعداد کل نویسندگان: 1855

نویسندگان غیر تکراری: 1434

نویسندگان تکراری: 421

درصد نویسندگان تکراری: 23

مقالات دریافت شده: 798

مقالات پذیرفته شده: 496

مقالات رد شده: 290

مقالات منتشر شده: 441

نرخ پذیرش: 62.16

نرخ رد: 36.34

میانگین دریافت تا پذیرش: 147 روز

میانگین دریافت تا اولین داوری: 6.6 روز

میانگین پذیرش تا انتشار: 350.1 روز

آمار تفکیکی سه سال اخیر:

مقالات دریافت شده: 93

مقالات پذیرفته شده: 60

مقالات رد شده: 23

مقالات منتشر شده: 36

نرخ پذیرش: 64.52

نرخ رد: 24.73

میانگین دریافت تا پذیرش: 112 روز

میانگین دریافت تا اولین داوری: 8.4 روز

میانگین پذیرش تا انتشار: 368.6 روز

____

دوره 13، شماره 2 - ( 5-1398 )

جلد 13 شماره 2 صفحات 28-15

برگشت به فهرست نسخه ها

اثر هورمون اکسی‌متولون جیره بر رشد، بقا و زادآوری ماهی گوپی (Poecilia reticulata)

عباس ترابیان

، بهرام فلاحتکار^*

، مجید رضا خوش خلق

گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، گیلان

چکیده: (2173 مشاهده)

برای بررسی قابلیت ماهی گوپی (Poecilia reticulata) پیش مولد به دریافت دوزهای بالای هورمون اکسیمتولون در جیره و اثرات آن بر پارامترهای رشد، بقا و زادآوری، 300 ماهی 10 هفتهای با میانگین وزن 09/0 ± 38/0 گرم انتخاب و بهطور تصادفی در 5 تیمار و 3 تکرار در 15 آکواریوم شیشهای (حجم آبگیری 100 لیتر) توزیع شدند. مقادیر هورمون اکسیمتولون شامل 5 دوز مختلف صفر (OM₀)، 100 (OM₁₀₀)، 200 (OM₂₀₀)، 400 (OM₄₀₀) و 800 (OM₈₀₀) میلیگرم در کیلوگرم جیره برای انجام تحقیق به مدت 90 روز در نظر گرفته شد و هر دو هفته یک بار زیستسنجی برای اندازهگیری فاکتورهای مورد نظر انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش میزان هورمون جیره در وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و وزن به دست آمده تغییر معنیداری دیده نمیشود (05/0p>) ولی ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنیداری در بین تیمارها نشان داد (05/0p <)، بهطوریکه کمترین و بیشترین ضریب تبدیل غذایی بهدست آمده به ترتیب در تیمار کنترل (OM₀) و دوز حداکثر هورمون (OM₈₀₀) مشاهده شد. با افزایش دوز هورمون از میزان بقا و زادآوری به نحو معنیداری کاسته شد (05/0p<)، به گونهای که بیشترین و کمترین میزان تلفات به ترتیب در تیمار دوز حداکثر هورمون و تیمار کنترل دیده شد. همچنین کمترین و بیشترین زادآوری به ترتیب در تیمار دوز حداکثر هورمون و تیمار کنترل مشاهده شد . نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف دوزهای بالای اکسیمتولون در جیره باعث بهبود شاخصهای رشد ماهی نمیگردد و با افزایش میزان هورمون در جیره بهصورت معنیداری از میزان بقا و زادآوری کم میشود.

واژه‌های کلیدی: تستوسترون، بازماندگی، تولید مثل، پارامترهای رشد، ماهیان زینتی

متن کامل [PDF 580 kb] (6464 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/3/17 | پذیرش: 1395/5/7 | انتشار: 1398/6/1

ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله

‎ 20.1001.1.23223545.1398.13.2.3.6

Mendeley

Zotero

RefWorks

Torabyan A, Falahatkar B, Khoshkholgh M. The effect of dietary oxymetholone on growth, survival and reproduction of guppy (Poecilia reticulata). JAD 2019; 13 (2) :15-28
URL: http://aqudev.liau.ac.ir/article-1-337-fa.html

ترابیان عباس، فلاحتکار بهرام، خوش خلق مجید رضا. اثر هورمون اکسی‌متولون جیره بر رشد، بقا و زادآوری ماهی گوپی (Poecilia reticulata) . نشریه توسعه آبزی پروری. 1398; 13 (2) :15-28

URL: http://aqudev.liau.ac.ir/article-1-337-fa.html

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

دوره 13، شماره 2 - ( 5-1398 )

برگشت به فهرست نسخه ها

Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645