|
اثر هورمون اکسیمتولون جیره بر رشد، بقا و زادآوری ماهی گوپی
(Poecilia reticulata)
|
| عباس ترابیان، بهرام فلاحتکار، مجید رضا خوش خلق |
| گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، گیلان |
|
|
چکیده: (329 مشاهده) |
| برای بررسی قابلیت ماهی گوپی (Poecilia reticulata) پیش مولد به دریافت دوزهای بالای هورمون اکسیمتولون در جیره و اثرات آن بر پارامترهای رشد، بقا و زادآوری، 300 ماهی 10 هفتهای با میانگین وزن 09/0 ± 38/0 گرم انتخاب و بهطور تصادفی در 5 تیمار و 3 تکرار در 15 آکواریوم شیشهای (حجم آبگیری 100 لیتر) توزیع شدند. مقادیر هورمون اکسیمتولون شامل 5 دوز مختلف صفر (OM0)، 100 (OM100)، 200 (OM200)، 400 (OM400) و 800 (OM800) میلیگرم در کیلوگرم جیره برای انجام تحقیق به مدت 90 روز در نظر گرفته شد و هر دو هفته یک بار زیستسنجی برای اندازهگیری فاکتورهای مورد نظر انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش میزان هورمون جیره در وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و وزن به دست آمده تغییر معنیداری دیده نمیشود (05/0p>) ولی ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنیداری در بین تیمارها نشان داد (05/0p<)، بهطوریکه کمترین و بیشترین ضریب تبدیل غذایی بهدست آمده به ترتیب در تیمار کنترل (OM0) و دوز حداکثر هورمون (OM800) مشاهده شد. با افزایش دوز هورمون از میزان بقا و زادآوری به نحو معنیداری کاسته شد (05/0p<)، به گونهای که بیشترین و کمترین میزان تلفات به ترتیب در تیمار دوز حداکثر هورمون و تیمار کنترل دیده شد. همچنین کمترین و بیشترین زادآوری به ترتیب در تیمار دوز حداکثر هورمون و تیمار کنترل مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف دوزهای بالای اکسیمتولون در جیره باعث بهبود شاخصهای رشد ماهی نمیگردد و با افزایش میزان هورمون در جیره بهصورت معنیداری از میزان بقا و زادآوری کم میشود. |
|
| واژه‌های کلیدی: تستوسترون، بازماندگی، تولید مثل، پارامترهای رشد، ماهیان زینتی |
|
|
متن کامل [PDF 580 kb]
(84 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: ۱۳۹۵/۳/۱۷ | پذیرش: ۱۳۹۵/۵/۷ | انتشار: ۱۳۹۸/۶/۱
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
