تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات اقتصادی-اجتماعی توسعه کشت توأم برنج و ماهی در استان گیلان انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی کشاورزانی بود که در دو شهرستان لاهیجان و آستانه اشرفیه کشت توأم برنج و ماهی انجام می‌دادند. پژوهش‌ حاضر از نوع‌ پیمایشی‌ بود، که 102 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به‌طوری‌که 63مزرعه از شهرستان آستانه اشرفیه و 39 تا از شهرستان لاهیجان حجم نمونه این تحقیق را تشکیل دادند. داده­های‌ مربوطه‌ از طریق‌ پرسشنامه جمع‌‌آوری‌ شد‌. نتایج نشان داد که مهمترین اثرات توسعه‌ای کشت توام برنج و ماهی در استان گیلان عبارت بودند از؛ ایجاد توازن در رژیم غذایی به دلیل تهیه پروتئین ماهی، افزایش سطح تحصیلات و آگاهی روستاییان، خشنودی از پیشرفت‌های موجود در زندگی روستاییان، رفت و آمد روستاییان به شهرها و دیگر روستاها، مشارکت مردم در برنامه‌های توسعه روستا (اجتماعی)، کاهش مصرف کود و سم در کشت توام نسبت به تک کشتی، افزایش عملکرد برنج، صرفه‌جویی در منابع آب، کاهش نیروی کارگر مورد نیاز برای وجین مزرعه و کیفیت، مقدار غذا و قوت روستاییان.