اینآزمایشبه منظوربررسیاثردرجهحرارتآببرطولدورهانکوباسیون،زمانشروعتغذیهخارجی،میزانرشد و بازماندگیلاروهایسیچلاید گورخری با دوتکرارانجامشد. آزمایشهادرچهار گروه ماهیان مولد A ، B ،C وD با چهارتیماردمایی24-22درجهسانتیگراد،26-24درجهسانتیگراد، 28-26 درجهسانتیگراد و30-28 درجهسانتیگراد و با دو تکرار انجامپذیرفت.پس از تخم ریزی مولدین تا شش ساعت در آکواریومها نگه داشته شده و شمارش تعداد کل تخم ها تا 12 ساعت پس از مشاهده اولین لاروهای جنبنده به کمک یک دوربین عکسبرداری دیجیتال ادامه یافت تا تعداد نهایی لاروهای جنبنده مشخص گردد. پرورش لاروها به مدت چهار ماه ادامه یافت و در پایانداده هایبه دستآمدهموردتجزیهوتحلیلآماریقرارگرفتند. نتایج نشان داد اگرچه بیشترین درصد افزایش وزن، درصد رشد روزانه و نرخ رشد ویژه مربوط به بالاترین تیمار دمایی(گروه D) بود، امابیشتریندرصد تخمگشایی ومیزانبازماندگیلاروهادرماهیانگروه C با تیمار دمایی 28-26 درجه سانتیگراد مشاهدهشد. بنابرایندماتأثیربسیارمهمیبرمدتزمانتخمگشایی،مدت زمان جذب کیسه زرده،فاکتورهایرشدوبازماندگیلاروهایسیچلاید گورخری داشته است. به صورتیکهافزایشدماسببافزایشرشدو کاهشمدتزمانتخمگشاییوشروعتغذیهخارجیگردید. نتایج بررسی آماری نشان داد بین دما و طول دوره تخم گشایی و دما و مدت زمان جذب کیسه زرده و دما و کارایی رشد و دما و بازماندگی لاروها رابطه معنی داری وجود دارد. سریع ترین آغاز تغذیه خارجی مربوط به گروه A ، بالاترین درصد تخمگشایی، کمترین میزان فساد تخم و بالاترین درصد بازماندگی لاروها در انتهای دوره مربوط به گروه Cبود. بدین ترتیب با توجه به اینکه بیشترین درصد تخم گشایی لاروها، کمترین میزان فساد تخم ها و بالاترین میزان بقا و ماندگاری لاروها در دمای 28-26 اتفاق افتاد بنظر میرسد بهترین دما برای تکثیر ماهی سیچلاید گورخری این دما میباشد.
GolchinManshadi A, shoa J, Tarahomi M. Influences of temperature on hatching time, exogenous feeding onset, growth performance and survival of Cichlasoma nigrofasciatum larvae. JAD 2019; 13 (3) :91-103 URL: http://aqudev.liau.ac.ir/article-1-335-fa.html
گلچین منشادی علیرضا، شعاع جمشید، ترحمی محمد. تأثیر درجه حرارت آب بر مدت زمان دوره تخم گشایی، شروع تغذیه خارجی، کارایی رشد و بازماندگی لارو ماهی سیچلاید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum). نشریه توسعه آبزی پروری 1398; 13 (3) :103-91