|
مقایسه غلظت فلز روی در مواجهه مزمن با نانوذرات اکسیدروی به صورت منفرد و توام با نانوذرات نقره در بافتهای مختلف ماهی گورخری (Danio rerio)
|
مریم محجوبیان   ، اکرم سادات نعیمی* ، زینب مرادی شوئیلی ، برهان منصوری |
| دانشگاه گیلان |
|
|
چکیده: (524 مشاهده) |
میزان سمیت مواد در مواجهه هم‌زمان با دیگر آلایندههای محیطی دستخوش تغییر میشوند و میتوانند آسیبهای متفاوت‌تری نسبت به حالت منفرد خود در آبزیان ایجاد نمایند. بنابراین، هدف از این پژوهش، ارزیابی کمی جذب، دفع و غلظت زیستی روی در مواجهه با نانوذرات اکسیدروی در حضور و عدم حضور نانوذرات نقره در بافتهای آبشش، روده و کبد ماهی گورخری (Danio rerio) با استفاده از مدل‌سازی توکسیکوکنتیک بود. در مطالعه حاضر، 216 قطعه ماهی گورخری به مدت 56 روز (28 روز مواجهه و 28 روز پاکسازی) در معرض یک غلظت غیرکشنده نانوذرات اکسیدروی (10 میلیگرم برلیتر) و دو غلظت غیرکشنده نانوذرات اکسیدروی و نقره به صورت توام (10 میلیگرم برلیتر نانوذرات اکسیدروی + 02/0 یا 04/0 میلیگرم برلیتر نانوذرات نقره) به همراه شاهد در 3 تکرار قرارگرفتند. پس از اتمام دوره‌های مختلف نمونه برداری، غلظت فلز روی در آب و بافتهای مختلف اندازه‌گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که غلظت روی در حضور نانوذرات نقره به ترتیب در بافت آبشش > روده > کبد بیشتر بود. همچنین کوتاهترین نیمه عمر فلز روی در بافت آبشش و در تیمار توام با نانوذرات نقره مشاهده گردید. یافتهها نشان داد که علاوه بر بافت، زمان و غلظت مواجهه، حضور نانوذره نقره نیز بر میزان غلظت فلز روی تاثیرگذاراست.
|
|
| واژه‌های کلیدی: نانوذرات نقره، نانوذرات اکسیدروی، ماهی گورخری، اثرات توام، توکسیکوکنتیک |
|
|
متن کامل [PDF 873 kb]
(66 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1401/9/16 | پذیرش: 1401/10/23 | انتشار: 1402/10/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
