بچهماهیان ازونبرون در اوزان مختلف (10- 5/0 گرم) در چهار تیمار از شوریهای 5/0-0 (تیمارشاهد)، 4-5/0 (تیمار 1)، 9- 4 (تیمار 2) و 13-9 (تیمار 3) قسمت در هزار و هر تیمار در سه تکرار مورد آزمایش قرارگرفتند. آزمایش در مدت زمانی یک ماه به همراه غذادهی با غذای زنده ترجیحاً دافنی، گاماروس، کرم نرئیس دریایی در حد اشباع و 6 وعده در روز انجام شد. در طی دوره، تلفات روزانه جمعآوری و ثبت گردید. نتایج نشان داد که درصد بازماندگی در تیمار شاهد و تیمار 1 به طور معنیداری بیش از تیمار 2 و تیمار 3 در محدوه وزنی 1 – 5/0 گرم بود (05/0>p)، همچنین درصد بازماندگی در تیمار شاهد و تیمار 1 به طور معنیداری بیشتر از تیمار 3 در محدوه وزنی 3 – 1 گرم بود(05/0>p). درصد بازماندگی در تیمار شاهد و تیمار 1 به طور معنیداری بیشتر از تیمار 2 و تیمار 3 برای وزن 5 – 3 گرم بود (05/0>p). درصد بازماندگی در محدوه وزنی 10 – 5 گرم در تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری نشان نداد (05/0<p).با توجه نتایج حاصل، پیشنهاد میگردد بچهماهیان ازونبرون ابتدا در مصب رودخانه در شوری زیر 8 گرم در لیتر رهاسازی شده و پس از سازگاری به شوری، وارد دریا شوند.
Hosseinnia E, Yousefi Jourdehi A, Pajand Z, Ashouri A, Ghorbani Vaghei R, Yeganeh Rastekenari H. Growth and survival rate of Acipenser stellatus fish in different salinities of the Caspian Sea. JAD 2023; 17 (1) :15-26 URL: http://aqudev.liau.ac.ir/article-1-784-fa.html
حسین نیا اسماعیل، یوسفی ایوب، پژند ذبیح ا...، عاشوری علیرضا، قربانی واقعی رضا، یگانه راسته کناری هوشنگ. رشد و بازماندگی بچه ماهیان اوزونبرون (Acipenser stellatus) در شوریهای مختلف آب دریای خزر. نشریه توسعه آبزی پروری. 1402; 17 (1) :15-26