|
بررسی فراوانی و پراکنش سلول‌های کلراید آبشش بچه‌ماهیان سفید در مواجهه با شوری آب دریای‌خزر
|
| محمد صیادبورانی*، محدثه احمدنژاد، حسن مقصودیه کهن، سهراب دژندیان، منصور شریفیان |
|
|
|
چکیده: (3949 مشاهده) |
| این تحقیق به منظور بررسی توسعه سلول‌های کلراید در بافت آبشش گروه‌های مختلف وزنی بچه‌ماهی سفید (Rutilus frisii) در ایستگاه تحقیقاتی تغذیه و غذای زنده آبزیان واقع در غازیان بندرانزلی انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 5/0، 1 و 5/2 گرمی به صورت تصادفی انتخاب شدند و در 3 گروه آب دریای خزر با شوری 11 در هزار، آب 7 در هزار (شرایط مصبی) و آب شیرین (با سه تکرار در هر گروه) در مدت 10 روز، قرار گرفتند. جهت بررسی ساختار میکروسکوپی بافت آبشش در تیمارهای مختلف، از نمونه‌های بافتی بهوسیله روش بافت‌شناسی کلاسیک و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین لام تهیه شد. بررسی فراوانی و محل آنزیم
Na+-K+- ATPase و تعیین موقعیت سلول‌های کلراید با روش ایمونوهیستوشیمی به انجام رسید. در تصاویر بافت‌شناسی، سلول‌های کلراید در ناحیه پایه تیغه‌های ثانویه، روی تیغه‌ها و بین آن‌ها به‌وضوح دیده شدند. نتایج شمارش سلول‌های کلراید در آبشش بچه‌ماهیان سفید نشان داد که در هر میلیمتر مربع از سطح بافت آبششی ماهیان 5 /0، 1 و 5/2 گرمی به‌ترتیب 9000 ، 10000- 9000 و 12060- 10070 سلول کلراید وجود دارد. در نتیجه مطابق با تحقیق حاضر، به نظر می‌رسد بچه ماهیان 5/0 گرمی دارای قابلیت سازگاری با آب نواحی مصبی و آب دریای خزر را نداشته و کاملاً سازگاری به آب شیرین دارد. بر اساس مطالعات، به نظر می‌رسد بچه ماهیان 1 تا 3 گرمی قابلیت تحمل و سازگاری با نواحی مصبی و نواحی از دریا با شوری 7 تا 8 در هزار دارند که افزایش وزن تأثیر بمراتب بهتری را خواهد داشت یعنی ترجیحاً وزن 5 /2 تا 3 گرم جهت این کار مناسب‌تر می‌باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: ماهی‌سفید، Rutilus frisii، تنظیم‌اسمزی، شوری، دریای‌خزر |
|
|
متن کامل [PDF 3367 kb]
(1184 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1394/1/20 | پذیرش: 1394/1/20 | انتشار: 1394/1/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
