در این مطالعه که به منظور بررسی رابطه بین سطوح گلبول­های سفید و عوارض بافتی در آبشش ماهیان فلاورهورن (Flower horn) صورت گرفت، ابتدا تعداد 216 عدد ماهی فلاورهورن با میانگین وزنی (2/0 ± 95/0) گرم و میانگین طولی (2/0 ± 7/3) میلی­متر در قالب 6 تیمار و هر تیمار با سه تکرار به مدت 100 روز با جیره­های حاوی سطوح مختلف هیدرولیز پوست گاو مورد تغذیه قرار گرفتند. تیمار (T1) حاوی 20 درصد، (T2) حاوی 40 درصد، (T3) حاوی 60 درصد، (T4) حاوی 80 درصد و (T5) حاوی 100 درصد جایگزینی هیدرولیز پوست گاو به جای آردماهی بودند و جیره کنترل (T6) فاقد هیدرولیز پوست گاو بود. پس از 100 روز از ماهیان تیمارهای مختلف به صورت تصادفی نمونه برداری صورت گرفت (هر تیمار 9 عدد ماهی) و از نمونه­های به­­­­­­دست آمده عمل خون­گیری صورت گرفت و سپس از آبشش ماهیانی که خون­گیری شدند نمونه­های بافتی تهیه گردید. نتایج مقایسه بین سطوح گلبول­های سفید خون این ماهیان و بررسی نمونه­های بافتی آبشش نشان داد که در ماهیان (T4) و (T5) که نسبت به سایر تیمارها دارای میزان پودر هیدرولیز شده بیش‏تری در جیره خود بودند، همگام با کاهش کلی سطح گلبول­های سفید خون و درصد لنفوسیت، از ناحیه آبشش نیز دارای عوارض بیش‏تری بودند.