تأثیر دفعات غذادهی و نوع رژیم غذایی بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه، فعالیت برخی آنزیمهای گوارشی و بازماندگی لارو فیل ماهی (Huso huso)
|
رضا قربانی واقعی* ، ایوب یوسفی جوردهی ، ذبیح اله پژند ، محمود محسنی ، مریم منصف شکری |
انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری |
|
چکیده: (86 مشاهده) |
هدف از انجام تحقیق، تعیین تاثیر دفعات غذادهی بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه، فعالیت برخی آنزیمهای گوارشی و بازماندگی لاروهای فیلماهی (Huso huso) بود. بدین منظور تعداد کل 10800 لارو فیل ماهی، 7 روز پس از تفریخ با میانگین وزن 001/0±048/0 گرم، به طور تصادفی در 36 مخزن 500 لیتری فایبرگلاس حاوی 100 لیتر آب چاه، به مدت 31 روز با تناوب زمانی 6 و 12 بار در شبانهروز با استفاده از غذاهای ناپلی آرتمیا، بیومس آرتمیا، دافنی، لارو کرم شیرونومید و غذای فرموله شده پرورش داده شدند. نتایج نشان داد که، تغذیه لاروها با لارو شیرونومید و یا بیومس آرتمیا به ترتیب توانست موجب افزایش درصد بازماندگی و وزن لاروها گردد. میانگین درصد بازماندگی در روزهای مختلف پس از تخم گشایی لاروها در زمان 12 بار غذادهی در شبانهروز در اغلب تیمارها، بهطور معنیداری بیشتر از 6 بار غذادهی در شبانه روز بود (05/0>p). در مجموع میانگین وزن لاروها در تیمارهای مختلف، در زمان 12 بار غذادهی در شبانه روز نسبت به 6 بار غذادهی در شبانه روز اختلاف معنیداری نداشت (05/0> p). در اغلب تیمارها، پروتئین خام لاشه لاروها، در زمان 12 بار و 6 بار غذادهی در شبانه روز اختلاف معنیداری نداشتند (05/0> p). در ارتباط با چربی خام لاشه لاروها، در زمان 12 و 6 بار غذادهی در شبانه روز، در 50 درصد تیمارها اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (05/0>p). فعالیت آنزیمهای پپسین، تریپسین و لیپاز در زمان 12 بار غذادهی در شبانهروز در اغلب تیمارها، بطور معنیداری بیش از 6 بار غذادهی در شبانهروز بود (05/0>p). در مجموع غذادهی لاروها بصورت 12 بار در شبانه روز بر 6 بار غذادهی در شبانهروز از جنبه های بهبود بازماندگی لاروها، شاخص وضعیت و فعالیت آنزیم ها ارجحیت داشت. |
|
واژههای کلیدی: فیلماهی، لارو، دفعات غذادهی، کیفیت لاشه، شاخص های رشد، بازماندگی |
|
متن کامل [PDF 504 kb]
(44 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/10/19 | پذیرش: 1402/11/15 | انتشار: 1403/7/1
|
|
|
|