fa
jalali
1393
1
1
gregorian
2014
4
1
8
2
online
1
fulltext
fa
بررسی فلزات سنگین (مس، سرب،کادمیوم و روی) آب در مراحل مختلف تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری مجتمع شهید دکتر بهشتی
با توجه به تأمین آب کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری دکتر شهید بهشتی از طریق رودخانه سفیدرود و امکان آلودگی آب مورد استفاده کارگاه به فلزات سنگین از طریق پسابها و زهابهای کشاورزی، اندازهگیری غلظت فلزات سنگین روی، مس، کادمیوم و سرب آب در مراحل مختلف تکثیر و پرورش انجام شد. بررسی غلظت فلزات سنگین (مس، روی، کادمیوم و سرب) درآب در مراحل مختلف تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری در کارگاه شهید بهشتی انجام شد. نمونههای آب از استخر مادر (ورودی و خروجی)، استخر کورانسکی، سالن انکوباسیون، حوضچههای ونیرو، استخرهای خاکی پرورشی و در محل رهاکرد بچه ماهیان (مصب رودخانه) جمعآوری گردید. غلظت فلزات سنگین در نمونههای آب با استفاده از روش جذب اتمی اندازهگیری شد. در بین 4 فلز سنگین عنصر روی با غلظت ppb 6/3 ±0/36 بالاترین غلظت را درآب ورودی استخر مادر داشته است و کمترین مقدار بهدست آمده برای این عنصر ppb26/0 ±98/0 بوده است. اما حداکثر و حداقل غلظت فلز مس به ترتیب ppb 18/1±5/10 و ppb 26/0±65/0، سرب 19/1 ± 33/9 و ppb 01/0 ±15/ و کادمیوم در مراحل مختلف نمونهبرداری ppb 019/0± 116/0 و ppb 003/0± 016/0 ثبت گردید. اگرچه نتایج حاصل بیانگر وجود فلزات سنگین در آب مجتمع شهید بهشتی میباشد، اما این بررسی نشان دادکه مقدار غلظتهای آنها پائینتر از حد مجاز برای این آلایندهها در آب کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری بوده است.
ماهی خاویاری, فلزات سنگین, انکوباسیون, حوضچههای ونیرو, استخرهای خاکی
1
8
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-27&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/9
1394/1/20
2015/04/9
1394/1/20
عما
ارشد
00319475328460097
00319475328460097
Yes
مرجان
صادقی راد
00319475328460098
00319475328460098
No
علیرضا
علی اکبر
00319475328460099
00319475328460099
No
فروزان
چوبیان
003194753284600100
003194753284600100
No
fa
بررسی مقایسهای گیاه دریایی سارگاسوم و کنجاله کانولا به عنوان منبع پروتئینی و تعیین بهترین درصد جایگزینی آنها در تغذیه پروار بندی میگوی سفید غربی(Litopenaeus vannamei)
در این مطالعه، ضمن بررسی امکان جایگزینی کنجاله کلزا و گیاه دریایی سارگاسوم به جای منابع پروتئینی جیره، درصد بهینه آنها نیز در مرحله پرواربندی میگوی پاسفید غربی تعیین گردید. بدین منظور میگوهای با متوسط وزن اولیه 3/0±2/6 گرم به روش استاندارد از جاسک به مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار منتقل و بعد از یک هفته سازش، به مدت 8 هفته با 8 تیمار غذایی همگی حاوی 33 درصد پروتئین (ایزونیتروژن) و 3450 کیلو کالری بر 100 گرم وزن خشک غذا (ایزوکالری) شامل تیمار شاهد یا غذای پایه (فاقد کنجاله کانولا و آرد گیاه دریایی سارگاسوم) و 4 تیمار با سطوح 25، 50 و 75 و 100 درصد پودر کنجاله کانولا و 3 تیمار با سطوح 5، 10 و 15% آرد سارگاسوم ، به جای منابع پروتئین جیره، هر یک با 3 تکرار مورد تغذیه قرار گرفتند. میگوها به طور تصادفی به 24 تانک پلاستیکی 300 لیتری (10 میگو در هر تانک) معرفی و 4 وعده در شبانه روز در ساعات 8، 12،16 و 20، در آب با میانگین درجه حرارت 60/0±60/29 درجه سانتیگراد و شوری 8/0±33 گرم در لیتر تغذیه گردیدند. در ابتدای دوره پرورش، تغذیه روزانه بر اساس 3% وزن بدن محاسبه و با سیفون نمودن مواد غذایی کف تانکها و حد سیری مشخص گردید و در فواصل زمانی 10 روزه نیز ضمن تعیین درصد بازماندگی و زیستسنجی، حد سیری مرحله به مرحله مشخص و اعمال گردید. در انتهای دوره پرورش زیست سنجی کلیه نمونهها انچام و از هر تکرار 3 عدد میگو صید و به منظور رنگ سنجی، تعیین میزان کلسترول و آنالیز لاشه به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد جایگزینی 100 درصد کنجاله کانولا به جای آرد ماهی و 15% آرد گیاه سارگاسوم به جای منابع پروتئینی بدون تاثیر منفی بر عملکرد رشد و بازماندگی میگوهای آزمایشی امکانپذیر است، حال آنکه جیرههای حاوی گیاه دریایی و به خصوص 15% (05/0P<)توانستند رنگ میگو را به سمت صورتی تغییر داده، از میزان کلسترول آن بکاهند (05/0P). جیرههای کانولا بر تغییر رنگ و میزان کلسترول میگو تاثیر آماری نداشتند (05/0P>).
میگوی سفید غربی, شاخصهای رشد, آنالیز لاشه, کنجاله کانولا, گیاه دریایی
9
19
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-28&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/9
1394/1/20
محمود
حافظیه
003194753284600101
003194753284600101
Yes
سید حسین
حسینی
003194753284600102
003194753284600102
No
اشکان
اژدهاکش
003194753284600103
003194753284600103
No
fa
اثر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره غذایی بر شاخصهای رشد و کارایی غذا در ماهی دورگه حاصل از تلاقی ماهی ماش ماده × ماهی سفید نر (Aspius aspius ♀ × Rutilus frisii ♂)
به منظور تعیین سطح مطلوب پروتئین و چربی جیره بر عملکرد رشد هیبرید ماهی ماش ماده × سفید نر (Aspius aspius ♀ × Rutilus frisii ♂)، شش جیره آزمایشی شامل سه سطح پروتئین (30، 35 و 40 درصد) و دو سطح چربی (10 و 15 درصد) طراحی گردید. در مطالعه حاضر، 252 عدد ماهی با وزن اولیه 38/0 ± 22/31 گرم (میانگین ± خطای معیار) در 18 تانک با حجم 400 لیتر توزیع شده و سه بار در روز به مدت 60 روز تغذیه شدند. نتایج نشان دادکه عملکرد رشد و ضریب تبدیل غذا به طور معنیداری تحت تأثیر محتوای پروتئین جیره قرار گرفت به طوری که با افزایش پروتئین از 30 به 35 درصد، شاخصهای رشد به طور معنیداری افزایش یافته و سپس با افزایش پروتئین تا سطح 40 درصد کاهش یافت (05/0>P). عملکرد رشد تحت تأثیر چربی جیره قرار نگرفت (05/0P). با افزایش چربی جیره بازده چربی به طور معنیداری کاهش پیدا کرد (05/0>P). به طور کلی، نتایج نشان داد که جیره حاوی 35 درصد پروتئین و 15 درصد چربی برای رشد مطلوب ماهی ماس در محدوده وزنی مطالعه شده مناسب میباشد.
ماهی ماش, ماهی سفید, دورگه, رشد, تغذیه
21
34
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-29&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
پریسا
حق پرست
00319475328460091
00319475328460091
No
بهرام
فلاحتکار
00319475328460092
00319475328460092
Yes
مجیدرضا
خوش خلق
00319475328460093
00319475328460093
No
بهمن
مکنت خواه
00319475328460094
00319475328460094
No
ایرج
عفت پناه
00319475328460095
00319475328460095
No
اکبر
نصراله زاده
00319475328460096
00319475328460096
No
fa
بررسی فراوانی و پراکنش سلولهای کلراید آبشش بچهماهیان سفید در مواجهه با شوری آب دریایخزر
این تحقیق به منظور بررسی توسعه سلولهای کلراید در بافت آبشش گروههای مختلف وزنی بچهماهی سفید (Rutilus frisii) در ایستگاه تحقیقاتی تغذیه و غذای زنده آبزیان واقع در غازیان بندرانزلی انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 5/0، 1 و 5/2 گرمی به صورت تصادفی انتخاب شدند و در 3 گروه آب دریای خزر با شوری 11 در هزار، آب 7 در هزار (شرایط مصبی) و آب شیرین (با سه تکرار در هر گروه) در مدت 10 روز، قرار گرفتند. جهت بررسی ساختار میکروسکوپی بافت آبشش در تیمارهای مختلف، از نمونههای بافتی بهوسیله روش بافتشناسی کلاسیک و رنگآمیزی هماتوکسیلین - ائوزین لام تهیه شد. بررسی فراوانی و محل آنزیم
Na+-K+- ATPase و تعیین موقعیت سلولهای کلراید با روش ایمونوهیستوشیمی به انجام رسید. در تصاویر بافتشناسی، سلولهای کلراید در ناحیه پایه تیغههای ثانویه، روی تیغهها و بین آنها بهوضوح دیده شدند. نتایج شمارش سلولهای کلراید در آبشش بچهماهیان سفید نشان داد که در هر میلیمتر مربع از سطح بافت آبششی ماهیان 5 /0، 1 و 5/2 گرمی بهترتیب 9000 ، 10000- 9000 و 12060- 10070 سلول کلراید وجود دارد. در نتیجه مطابق با تحقیق حاضر، به نظر میرسد بچه ماهیان 5/0 گرمی دارای قابلیت سازگاری با آب نواحی مصبی و آب دریای خزر را نداشته و کاملاً سازگاری به آب شیرین دارد. بر اساس مطالعات، به نظر میرسد بچه ماهیان 1 تا 3 گرمی قابلیت تحمل و سازگاری با نواحی مصبی و نواحی از دریا با شوری 7 تا 8 در هزار دارند که افزایش وزن تأثیر بمراتب بهتری را خواهد داشت یعنی ترجیحاً وزن 5 /2 تا 3 گرم جهت این کار مناسبتر میباشد.
ماهیسفید,Rutilus frisii , تنظیماسمزی, شوری, دریایخزر
35
44
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-30&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
محمد
صیادبورانی
003194753284600104
003194753284600104
Yes
محدثه
احمدنژاد
003194753284600105
003194753284600105
No
حسن
مقصودیه کهن
003194753284600106
003194753284600106
No
سهراب
دژندیان
003194753284600107
003194753284600107
No
منصور
شریفیان
003194753284600108
003194753284600108
No
fa
تاثیر پریبیوتیک بایونیک یست سل وال بر شاخصهای رشد، بقاء و تراکم لاکتوباسیلوس روده ماهیان انگشت قد قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)
این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر پریبیوتیک تجاری بایونیک یست سل وال بر شاخصهای رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و فلور باکتریایی دستگاه گوارش بچه ماهیان قزلآلای رنگینکمان در قالب طرح کاملا تصادفی شامل سطوح 0، 1، 2 و 3 گرم پریبیوتیک در هر کیلوگرم جیره پایه در 4 تیمار انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 1±12 گرم به مدت 60 روز با جیرههای آزمایشی تا حد سیری تغذیه شدند. پارامترهای اندازهگیری شده شامل معیارهای رشد (افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و شاخص وضعیت)، شاخصهای تغذیهای (ضریب تبدیل غذایی و میزان کارایی پروتئین) و تعداد کل باکتریها و تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس بود. نتایج حاصل حاکی از افزایش معنیدار نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، شاخص وضعیت و میزان کارایی پروتئین در تیمارهای تغذیه شده با بایونیک یست سل وال بود (05/0>P). ضریب تبدیل غذایی نیز در تیمارهای تغذیه شده با پریبیوتیک مذکور نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت، که این اختلاف بین تیمار 2 گرم پریبیوتیک و شاهد معنیدار بود (05/0>P). در انتهای دوره پرورش تفاوت معنیداری در میزان بازماندگی مشاهده نگردید (05/0<P). نتایج نشان داد سطوح مختلف پریبیوتیک بایونیک یست سل وال تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس روده را بهطور معنیداری افزایش داد، در حالیکه تعداد کل باکتریها ثابت ماند. این پریبیوتیک میتواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی قزلآلای رنگینکمان باشد و مقدار بهینه استفاده از آن در جیره بچه ماهیان قزلآلای رنگینکمان 2 گرم در هر کیلوگرم غذا پیشنهاد میگردد.
قزلآلای رنگینکمان, پریبیوتیک, بایونیک یست سل وال, رشد, لاکتوباسیل
45
54
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-31&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
سعید
ضیائی نژاد
003194753284600109
003194753284600109
Yes
پویا
جعفری
003194753284600110
003194753284600110
No
مهران
جواهری بابلی
003194753284600111
003194753284600111
No
مولود
محترم
003194753284600112
003194753284600112
No
fa
اثر مصرف خوراکی نانو زئولیت بر شاخصهای رشد و بازماندگی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
ترکیبات کریستاله آلومینوسیلیکاتی زئولیت با ساختارهای حفرهای شکل خود میتواند یونهای هیدراته آب و سایر کاتیونها را جذب و حرکت آزادانه شان را در منشورهای سه بعدی SIO2 وALO4 بر اساس ظرفیت تبادل یونی بهبود بخشد. سایز بسیار ریز این حفرات (در حد 5 آنگستروم) همراه با ساختارهای کلوئیدیشان به صورت محلول سوسپانسیون سطح تماس بیشتری با محیط بیرون داشته و نانو نقره نسبت به سایر محلولهای نانویی پایدارتر بوده، بهترین بازده را از نظر ویژگیهای ضد باکتریایی، ضد ویروسی وضد قارچی بر محیط پرورش آبزیان جای میگذارد. بنابراین پژوهش حاضر با توجه به مطالعه اندک مصرف خوراکی این ماده در جیره غذایی ماهی با هدف بررسی اثر مصرف خوراکی نانوزئولیت نقره در جیره غذایی قزلآلای رنگین کمان با وزن اولیه (5/0± 5)گرم و طول (7/0±6) سانتیمتر در 9 آکواریوم به ابعاد180×120×70 سانتیمتر بر روی شاخصهای نرخ رشد روزانه و ویژه، ضریب تبدیل غذا، ضریب چاقی، بازده مصرف پروتئین، درصد بقاء وکیفیت لاشه در سه تیمار آزمایشی صفر، دو و چهارصد نانوزئولیت در ترکیب با غذای تجاری بیومار و تهیه پلتهایی به ابعاد ابعاد 5/1 و 9/1 میلیمتر به مدت 40 روز صورت گرفت. در خاتمه بررسی آماری نتایج تیمارهای مورد بررسی نشان داد؛ بین تیمار شاهد و تیمارحاوی دو درصد نانوسیلور زئولیت از نظرشاخصهای افزایش وزن روزانه (ADG) و ضریب چاقی(CF) اختلاف معنیداری وجود داشته (05/0P<) (05/0P<) و در خصوص بازماندگی نیز چنین رابطهای بین گروه کنترل و تیمار حاوی چهار درصد نانو سیلورزئولیت در جیره برقراراست. همچنین بین تیمارهای دوم و سوم از نظر شاخص بازده مصرف پروتئین نیز چنین اختلافی دیده میشود (05/0P<)؛ حال آنکه در سایر شاخصها بین تیمارهای مورد آزمایش و گروه شاهد اختلاف بسیار معنیداری دیده میشود (01/0P<). همچنین نتایج بررسی کیفیت لاشه حداقل چربی و حداکثر پروتئین را در وزن 5-15 گرم برای تیمار شاهد نشان داده است. حالآنکه برای وزنهای بالاتر بهترین کیفیت لاشه را تیمار حاوی 4% نانوسیلور زئولیت کسب کرده است. در مجموع نتایج بیانگر این مسئله است که عدم مصرف چنین ترکیب نانوتکنولوژیکی در جیره غذایی بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان مطلوب است
قزلآلای رنگین کمان, نانوزئولیت, جیره غذایی, شاخصهای رشد و بقا, آنالیز لاشه
55
65
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-32&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
مهرناز
محمدی
003194753284600113
003194753284600113
No
مهدی
شمسایی مهرجان
003194753284600114
003194753284600114
No
حدیث
عباسی قادیکلایی
003194753284600115
003194753284600115
Yes
علی
افسر
003194753284600116
003194753284600116
No
امین
سلطانی
003194753284600117
003194753284600117
No
دبیر
رضایی
003194753284600118
003194753284600118
No
fa
اثر گیاه جعفری (Petroselinum sativum) بر شاخص رشد و بقای ماهی کوی (Cyprinus carpio)
هدف از این تحقیق، بررسی اثر کاربرد گیاه جعفری (Petroselinum sativum)، به عنوان مکمل رشد با توجه به خواص آن، در جیره غذایی ماهی کوی (Cyprinus carpio) بر پارامترهای رشد، ضریب تبدیل غذایی و میزان بقا است. در این بررسی تعداد 180 عدد ماهی کوی با میانگین وزن 22/0 ±93/0 گرم با جیرههای غذایی به ترتیب حاوی 1/0، 25/0، 5/0 و 1 درصد جعفری، تغذیه شدند و گروه شاهد (C)، با جیره فاقد جعفری تغذیه گردیدند. نتایج نشان دادند که ماهیان تیمارهای تغذیهشده با جیره حاوی جعفری در شاخصهای رشد، تغذیهای و بقا نسبت به گروه شاهد در شرایط بهتری بودند، به طوری که بیشترین افزایش وزن (16/0±36/2 گرم)، افزایش طول (76/0±83/2 سانتیمتر)، میزان رشد ویژه وزنی(18/0±93/3)، میزان رشد ویژه طولی(79/0±72/4) و کمترین ضریب تبدیل غذایی (19/0±34/1) و همچنین بیشترین میزان درصد رشد روزانه) 29/0±9/3( مربوط به تیمار5/0 درصد جعفری در جیره پایه مشاهده شد، به-طوریکه این تفاوتها درحد معنیداری با گروه شاهد بودند (05/0P<). بنابراین میتوان چنین نتیجه گرفت که استفاده از 5/0 درصد پودر گیاه جعفری در جیره غذای ماهی کوی میتواند به عنوان مکمل رشد استفاده گردد.
ماهی کوی (Cyprinus carpio), گیاه جعفری (Petroselinum sativum), پارامترهای رشد, مکمل غذایی
63
72
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-33&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
نرگس
مورکی
003194753284600119
003194753284600119
Yes
شهرام
دادگر
003194753284600120
003194753284600120
No
محمد صادق
نادری
003194753284600121
003194753284600121
No
fa
تحلیل سطوح کاربرد فناوریهای نوین آبزیپروری در بین پرورشدهندگان ماهیان سردآبی استان گیلان
هدف کلی این پژوهش بررسی سطح کاربرد فناوریهای نوین آبزیپروری در بین پرورشدهندگان ماهیان سردآبی استان گیلان است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و به روش توصیفی و به شیوه میدانی و با استفاده از پرسشنامه صورت پذیرفته است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه 170 مدیر واحدهای پرورش ماهیان سردآبی استان گیلان در سال 1392، تشکیل میدادند که 97 نفر از پرورشدهندگان در دسترس با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده برای تکمیل پرسشنامهها انتخاب گردیدند. روایی محتوایی و ظاهری ابزار پژوهش توسط متخصصان سازمان شیلات استان گیلان به دست آمد. جهت تامین اعتبار پرسشنامهها از ضریب اعتبار آلفا کرونباخ استفاده گردید که مقدار 70/0 بهدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای تحلیل همبستگی و تحلیلهای مقایسهای استفاده گردید. نتایج نشان داد که 6/86 درصد از آبزیپروران حداقل از یکی از فناوریهای آبزیپروری استفاده میکنند. نتایج آزمون-های t وF نشان داد که متغیرهایی چون میزان تحصیلات، منبع تأمین آب، ظرفیت مزرعه، تحصیلات و بهرهمندی از تسهیلات بانکی تاثیر معنیداری بر استفاده از فناوریهای آبزیپروری دارند. میزان استفاده از فناوریهای هواده، بیوتکنولوژی و مهندسی سازه بیشترین استفاده و فناوریهای فیلتر فیزیکی، ساخت غذا و ضدعفونی UV کمترین استفاده را درمیان آبزیپروران گیلانی داشته است. همچنین هیچ استفادهای از دستگاههای غذادهی و تمیزکنندههای اتوماتیک در بین نمونه مورد مطالعه مشاهده نشده است. نتایج بررسی سطوح استفاده از فناوریها نشان داد که اکثر پرورشدهندگان (1/57 درصد) در سطح پذیرش متوسط بودهاند و از 5 تا 10 فناوری در واحد تولیدی خود استفاده میکردند.
گیلان, ماهیان سردآبی, آبزیپروری, سطوح پذیرش, فناوریهای نوین
73
82
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-34&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
نیما
نژاد رضایی
003194753284600122
003194753284600122
Yes
حسین
خارا
003194753284600123
003194753284600123
No
محمد صادق
الهیاری
003194753284600124
003194753284600124
No
fa
معرفی سیچلاید ایرانی Iranocichla hormuzensis به عنوان یک گونه بومی منحصر به فرد آکواریومی در آبهای داخلی استان هرمزگان
این مطالعه با هدف بررسی امکان سازگاری و نگهداری ماهی سیچلاید ایرانی (Iranocichla hormuzensis) در شرایط اسارت طراحی گردید. دراین بررسی تعداد 63 عدد سیچلاید ایرانی از محل زیست طبیعی آنها واقع در رودخانه سیاهو (حد فاصل شهر بندر عباس تا حاجی آباد) صید گردیده و سپس به منظور سازگاری به محل اجرای پروژه (ایستگاه تحقیقات فناوریهای نوین شیلاتی- خجیر وابسته به موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور) منتقل گردیدند. این ماهیان جهت سازگاری با شرایط محیطی در قالب گلههای 5-7 تایی در آکواریومهای تعبیه شده به ابعاد استاندارد جهت پرورش ماهیان آکواریومی (به طول 100 سانتیمتر با عرض و ارتفاع 40 سانتیمتر بر روی قفسههای فلزی در سه طبقه) نگهداری شدند. در طی مدت نگهداری دو ماهه کلیه پارامترهای محیطی اندازه گیری شده و در حد استاندارد تعبیه و کنترل گردیدند. غذا دهی به صورت دستی به میزان 3% درصد توده زنده انجام شد. در این مرحله رفتارهای تولید مثلی و بروز علایم و صفات ثانویه جنسی از قبیل پر رنگ شدن رنگدانهها به صورت هفتگی به خصوص در جنس نر مشاهده شد. نتایج نشان دادند این گونه ماهی زینتی بومی کشور قابلیت سازگاری با شرایط اسارت را داشته و طی دوره نگهداری به خوبی در آکواریوم زیست مینماید.
سیچلاید ایرانی, ریخت شناسی, گونه بومی, آبهای داخلی, استان هرمزگان
83
87
http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-35&slc_lang=fa&sid=1
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
2015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/92015/04/9
1394/1/20
شهرام
دادگر
003194753284600125
003194753284600125
Yes
محسن
مرجانی
003194753284600126
003194753284600126
No
علیرضا
خیابانی
003194753284600127
003194753284600127
No
منصور
شریفیان
003194753284600128
003194753284600128
No
همایون
حسین زاده صحافی
003194753284600129
003194753284600129
No