:: دوره 7، شماره 1 - ( 1-1392 ) ::
جلد 7 شماره 1 صفحات 22-9 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی اثر لیستین سویا بر شاخص‌های رشد، درصد بازماندگی و ترکیب شیمیایی لاشه بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus)
حمیدرضا پورعلی فشتمی*، سعیده سهیل نقشی، محمد علی یزدانی، ذبیح اله پژند، نعمت پیکران مانا
چکیده:   (3872 مشاهده)
این بررسی با هدف تعیین اثرات جیره غذایی حاوی درصدهای مختلف لیستین سویا برعملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و درصد بازماندگی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus) تحت شرایط پرورشی ایران به مدت 8 هفته در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان انجام شد. چهار جیره غذایی نیمه خالص شامل جیره پایه بدون لیستین سویا (تیمار شاهد)، تیمار حاوی 1% لیستین سویا (تیمار1)، تیمارحاوی 2% لیستین سویا (تیمار2) و تیمار حاوی 3% لیستین سویا (تیمار3) فرموله شد. آزمایش در 12 حوضچه پلاستیکی با حجم مفید آبگیری 15 لیترانجام شد. 240 عدد بچه تاسماهی ایرانی با میانگین وزن و طول کل اولیه به ترتیب 1/0± 9/1 گرم و 3/0± 7 سانتی‌متر با تراکم 20 عدد در هر حوضچه توزیع شدند و روزانه در حد سیری مورد تغذیه قرارگرفتند. نتایج حاصل از آنالیز وزن و طول کل نهایی بیان‌گر برتری آماری تیمارهای شاهد، 1 و 3 درصد نسبت به تیمار 2 درصد دارد (05/0p≤). بررسی آماری شاخص رشد ویژه (SGR) حاکی از وجود اختلاف معنی داری بین تیمارحاوی 2 درصد لیستین با سایر تیمارها می‌باشد (05/0p≤) و مقایسه داده‌ها نشان می‌دهد که بین تیمارهای شاهد، 1 و 3 اختلاف معنی دار وجود ندارد (05/0p≤). آنالیز داده‌های درصد بازماندگی در تیمارها بیان‌گر برتری آماری تیمار حاوی 3 درصد لیستین (9/1± 9/88 %) با تیمار یک درصد لیستین (5/11± 3/73 %) می‌باشد (05/0p≤). بررسی و مقایسه نتایج درصد‌های اسیدهای چرب لاشه ماهیان نشان داد که با افزایش مقدار لیستین در جیره‌های غذایی، از مقدار اسیدهای چرب اشباع در لاشه ماهیان کاسته می‌شود. در مجموع مکمل شدن جیره غذایی تاسماهیان ایرانی (9/1 گرمی) با لیستین سویا سبب بهبود برخی از شاخص‌های رشد و افزایش کیفیت شیمیایی لاشه می‏شود.
واژه‌های کلیدی: تاسماهی ایرانی، لیستین سویا، تغذیه، رشد، ضریب تبدیل غذایی
متن کامل [PDF 722 kb]   (841 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/1/22 | پذیرش: 1394/1/22 | انتشار: 1394/1/22


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 1 - ( 1-1392 ) برگشت به فهرست نسخه ها