تاثیر گنجاندن بیوسیلاژ تولیدشده از ضایعات ماهیان گرمآبی در جیره بر عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه کپور معمولی (Cyprinus carpio)
|
احمد نوازنده ، ابوالقاسم اسماعیلی فریدونی* ، رضا صفری |
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری |
|
چکیده: (58 مشاهده) |
این مطالعه جهت ارزیابی اثرات سطوح مختلف بیوسیلاژ تولیدی از ضایعات ماهیان گرمآبی در جیره بر عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) صورتگرفت. بچه ماهیان با میانگین وزن اولیه 3/1±48 گرم در 15 تانک فایبرگلاسی با ظرفیت مفید 200 لیتر (با تراکم 20 قطعه در هر تانک) در 5 تیمار شامل جیره شاهد (پلت ماهیکپور دارای آرد ماهی و فاقد بیوسیلاژ)، جیره 25 درصد (25 درصد بیوسیلاژ + 75 درصد آرد ماهی)، جیره 50 درصد (50 درصد بیوسیلاژ + 50 درصد آرد ماهی)، جیره 75 درصد (75 درصد بیوسیلاژ + 25 درصد آرد ماهی) و جیره حاوی 100 درصد بیوسیلاژ (فاقد آرد ماهی) به مدت 56 روز غذادهی شدند. نتایج نشان داد که میزان بازماندگی بچه ماهیان اختلاف معنیداری بین تیمارهای مختلف نداشت (05/0p≥). میزان افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، نسبت کارآیی پروتئین و ضریب تبدیل غذایی در جیره 50 درصد (50 درصد بیوسیلاژ + 50 درصد آرد ماهی) بهترین وضعیت را نشان داد (05/0p≤) و سپس سطوح گنجاندن بالاتر از 50 درصد و نهایتا سطوح پایینتر از آن از نظر عملکردی قرار داشتند. میزان پروتئین خام لاشه در ماهیان تغذیه شده با تیمارهای ترکیبی (50 درصد بیوسیلاژ + 50 درصد آرد ماهی) و (75 درصد بیوسیلاژ + 25 درصد آرد ماهی) در مقایسه با سایر گروهها اختلاف معناداری نشان داد (05/0p≤). کمترین میزان چربی خام لاشه در ماهیان تغذیه شده با تیمار 50 درصد بیوسیلاژ + 50 درصد آرد ماهی بدست آمد که اختلاف معناداری با سایر گروهها داشت (05/0p≤). بر اساس نتایج پیشنهاد میشود که امکان جایگزینی 50 درصدی بیوسیلاژ حاصل از ضایعات ماهیان گرمآبی بجای آرد ماهی در جیره پایه کپور معمولی منجر به افزایش رشد، بهبود ضریب تبدیل غذایی و بهتر شدن کیفیت لاشه شد. |
|
واژههای کلیدی: بیوسیلاژ، شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه، کپورمعمولی |
|
متن کامل [PDF 486 kb]
(34 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/7/9 | پذیرش: 1402/10/10 | انتشار: 1403/7/1
|
|
|
|