|
مقایسه برخی شاخصهای سرم و موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با تنش شوری
|
سپیده غنی*   ، عبدالمجید حاجی مراد لو ، حامد پاک نژاد ، مرضیه ابوالفتحی |
| گروه آبزی پروری، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران |
|
|
چکیده: (1018 مشاهده) |
تحقیق حاضر جهت ارزیابی برخی شاخصهای ایمنی ذاتی سرم و موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با تنش شوری صورت گرفت. بدینمنظور 180 عدد بچهماهی کپور معمولی پرورشی با میانگین وزن 62/0±50 گرم تهیه و به سالن آبزیپروری شهید فضلیبرآبادی دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه گرگان انتقال یافت. پس از دو هفته سازگاری، آزمایش در قالب 3 تیمار شامل تیمار آب شیرین (شوری ppt2/0)، تیمار آب لبشور (شوری ppt 7) و تیمار آب شور دریای خزر و (شوری ppt 14) انجام شد (آب دریا از خلیج گرگان تهیه گردید). جهت تعیین شاخصهای ایمنی ذاتی (پروتئین محلول، آلکالین فسفاتاز و لیزوزیم) در پاسخ به تنش شوری، نمونهبرداری از سرم و موکوس پوست در سه بازه زمانی مجزا شامل روز سوم، روز ششم و روز نهم بعد از در معرض قرارگیری با شوریهای مختلف انجام گرفت. پروتئین تام سرم در شوریهای 7ppt و 14 ppt تا روز سوم پس از تنش شوری، افزایش معنیداری داشت و در روزهای ششم و نهم دوباره به حد نرمال قبل از تنش بازگشت. پروتئین محلول موکوس در تیمار 14 ppt نسبت به تیمار شاهد، در روز نهم پس از تنش، افزایش معنیداری یافت. میزان آلکالین فسفاتاز سرم در تیمار 14 ppt از ششمین روز مواجهه با تنش تا روز نهم افزایش معنیداری در مقایسه با روز سوم و ششم از خود نشان داد (05/0p<). درحالی که در مقایسه با قبل از تنش، این افزایش معنیدار نبود. روز نهم آلکالین فسفاتاز موکوس در تیمار 14 ppt افزایش معنیداری داشت (05/0p<). میزان لیزوزیم سرم در شوریهای 7 و 14 ppt در روزهای ابتدایی مواجهه با تنش شوری، افزایش معنیداری یافت (05/0p<). در شوری 7 ppt، تا روز سوم میزان لیزوزیم موکوس افزایش معنیداری یافت. از روز ششم تا روز نهم روند تغییر آن نیز افزایش معنیداری داشت (05/0p<). و به مقدار نرمال قبل از تنش بازگشت. در شوری 14 ppt تا روز سوم میزان لیزوزیم موکوس کاهش داشت. این کاهش تا روز ششم نیز ادامه یافت، بهطوری که در روز ششم میزان آن در مقایسه با قبل از تنش کاهش معنیداری داشت (05/0p<). پس از آن تا روز نهم میزان لیزوزیم موکوس افزایش معنیداری یافت (05/0p<). همچنین مقادیر عددی فعالیت لیزوزیم در موکوس پوست چندین برابر (در برخی تیمارها تا 30 برابر) آن در سرم خون بود. در الگوی پروتئینی سرم، محدودهی باندهای پروتئینی از 70-22 کیلودالتون مشاهده شد. الگوی پروتئینی موکوس در محدودهی 70-9 کیلودالتون مشاهده گردید. بهطوری که تراکم و تعداد باندها نسبت به سرم کمتر بود. در مجموع، تغییرات شوری تأثیر معنیداری بر شاخصهای سرمی و موکوسی و تغییرات الگوی پروتئینی ماهی کپور معمولی داشت. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از سطوح مختلف دیگری از استرس شوری و الکتروفورز دو بعدی و تشخیص باندهای پروتئینی مشاهده شده، پیشنهاد می‌گردد.
تحقیق حاضر جهت ارزیابی برخی شاخصهای ایمنی ذاتی سرم و موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با تنش شوری صورت گرفت. بدینمنظور 180 عدد بچهماهی کپور معمولی پرورشی با میانگین وزن 62/0±50 گرم تهیه و به سالن آبزیپروری شهید فضلیبرآبادی دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه گرگان انتقال یافت. پس از دو هفته سازگاری، آزمایش در قالب 3 تیمار شامل تیمار آب شیرین (شوری ppt2/0)، تیمار آب لبشور (شوری ppt 7) و تیمار آب شور دریای خزر و (شوری ppt 14) انجام شد (آب دریا از خلیج گرگان تهیه گردید). جهت تعیین شاخصهای ایمنی ذاتی (پروتئین محلول، آلکالین فسفاتاز و لیزوزیم) در پاسخ به تنش شوری، نمونهبرداری از سرم و موکوس پوست در سه بازه زمانی مجزا شامل روز سوم، روز ششم و روز نهم بعد از در معرض قرارگیری با شوریهای مختلف انجام گرفت. پروتئین تام سرم در شوریهای 7ppt و 14 ppt تا روز سوم پس از تنش شوری، افزایش معنیداری داشت و در روزهای ششم و نهم دوباره به حد نرمال قبل از تنش بازگشت. پروتئین محلول موکوس در تیمار 14 ppt نسبت به تیمار شاهد، در روز نهم پس از تنش، افزایش معنیداری یافت. میزان آلکالین فسفاتاز سرم در تیمار 14 ppt از ششمین روز مواجهه با تنش تا روز نهم افزایش معنیداری در مقایسه با روز سوم و ششم از خود نشان داد (05/0p<). درحالی که در مقایسه با قبل از تنش، این افزایش معنیدار نبود. روز نهم آلکالین فسفاتاز موکوس در تیمار 14 ppt افزایش معنیداری داشت (05/0p<). میزان لیزوزیم سرم در شوریهای 7 و 14 ppt در روزهای ابتدایی مواجهه با تنش شوری، افزایش معنیداری یافت (05/0p<). در شوری 7 ppt، تا روز سوم میزان لیزوزیم موکوس افزایش معنیداری یافت. از روز ششم تا روز نهم روند تغییر آن نیز افزایش معنیداری داشت (05/0p<). و به مقدار نرمال قبل از تنش بازگشت. در شوری 14 ppt تا روز سوم میزان لیزوزیم موکوس کاهش داشت. این کاهش تا روز ششم نیز ادامه یافت، بهطوری که در روز ششم میزان آن در مقایسه با قبل از تنش کاهش معنیداری داشت (05/0p<). پس از آن تا روز نهم میزان لیزوزیم موکوس افزایش معنیداری یافت (05/0p<). همچنین مقادیر عددی فعالیت لیزوزیم در موکوس پوست چندین برابر (در برخی تیمارها تا 30 برابر) آن در سرم خون بود. در الگوی پروتئینی سرم، محدودهی باندهای پروتئینی از 70-22 کیلودالتون مشاهده شد. الگوی پروتئینی موکوس در محدودهی 70-9 کیلودالتون مشاهده گردید. بهطوری که تراکم و تعداد باندها نسبت به سرم کمتر بود. در مجموع، تغییرات شوری تأثیر معنیداری بر شاخصهای سرمی و موکوسی و تغییرات الگوی پروتئینی ماهی کپور معمولی داشت. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از سطوح مختلف دیگری از استرس شوری و الکتروفورز دو بعدی و تشخیص باندهای پروتئینی مشاهده شده، پیشنهاد می‌گردد. |
|
| واژه‌های کلیدی: تنش شوری، آبزی، شاخصهای موکوس، شاخصهای سرم، الگوی پروتئینی. |
|
|
متن کامل [PDF 544 kb]
(493 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/2/1 | پذیرش: 1399/4/29 | انتشار: 1401/7/10
|
|
|
|
|
|
