این مطالعه با هدف دستیابی به اطلاعات پایه­ای دستگاه گوارش و شاخص­های رشد لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) در مرحله تغذیه داخلی (8 روز) تحت اثر متقابل دوره نوری و شدت نور انجام شد. این تحقیق با 7 تیمار شامل؛ 4 شدت نور (0، 50، 150 و 300 لوکس) و سه دوره نوری شامل 24 ساعت روشنایی بدون تاریکی (D00:L24)، 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی (D12:L12)، 24 ساعت تاریکی و بدون روشنایی (D24:L00) و  نیز گروه شاهد که هر تیمار دارای سه تکرار بود، مورد بررسی قرار گرفت. از دستگاه گوارش لارو به صورت روزانه نمونه­برداری شد. از نمونه­های بافتی دستگاه گوارش لارو پس از تثبیت در محلول بوئن و فراوری بافتی بر اساس روش­های استاندارد بافت­شناسی، اسلایدهایی با ضخامت 7 میکرون تهیه گردید. اسلایدها به روش هماتوکسیلن و ائوزین، رنگ­آمیزی و با میکروسکوپ نوری مطالعه شد. شاخص­های رشد شامل وزن نهایی، ضریب رشد ویژه و درصد افزایش وزن بدن لارو نیز در پایان دوره آزمایش محاسبه گردید. نتایج این تحقیق نشان داد، فرآیند تکوین و توسعه دستگاه گوارش لاروهایی که تحت تاثیر شدت نور بالاتر (150-300 لوکس) و دوره نوری طولانی­تر (12-24 ساعت) بودند، نسبت به سایر تیمارها سریع­تر و متوازن­تر رخ داد و شاخص­های رشد نیز در همین تیمارها با اختلاف معنادار از روند بهتری برخوردار بودند. این تحقیق نشان داد لاروهای تاسماهی ایرانی برای رسیدن به بهینه رشد در مرحله تغذیه داخلی نیازمند مدیریت مناسب دوره نوری و شدت نور به صورت هم­زمان می­باشند.