گروه زیست شناسی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (1146 مشاهده)
آلودگی به قارچ ساپرولگنیا در ماهیهای خوراکی و زینتی از مشکلات متداول استخرهای پرورش ماهی و آکواریومهاست و ضررهای اقتصادی به همراه دارد. عصارههای آبی، متانلی و هیدروالکلی از گیاهان طاووسی و بادرنجبویه به روش ماسراسیون و به کمک روتاری تهیه شد. چهار غلظت 20، 30، 40، 50 میلیگرم بر میلیلیتر از عصارهها به کار گرفته شد. قارچ از باله دمی ماهیهای آلوده، جداسازی و در محیط کشت سابورو دکستروز آگار کشت داده شد. برای تأثیر عصارهها از روش چاهک استفاده شد. از نرم افزارGraphPad Prism,و آزمونهای واریانس و توکی استفاده شد. در غلظت 50 میلیگرم بر میلیلیتر، عصاره آبی بادرنجبویه با میانگین هاله عدم رشد mm06/1 ± 8/20 بیشترین اثر مهارکنندگی رشد را داشته، در مرتبه بعدی عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه با هاله عدم رشد mm 1/1±73/17 قرار داشت و عصاره متانلی طاووسی میانگین هاله عدم رشدmm 12/2± 4/15داشت. آنتی بیوتیک نیستاتین هیچ هاله عدم رشدی نداد، بنابراین به کارگیری عصارههای گیاهی میتواند جایگزین خوبی به جای آنتیبیوتیک و مالاشیت گرین باشد. به خصوص استفاده از عصاره آبی بادرنجبویه توصیه میشود چون بیشترین تأثیر را داشته و برای سلامتی ماهی و انسان مفید است.
