:: دوره 13، شماره 2 - ( 5-1398 ) ::
جلد 13 شماره 2 صفحات 50-29 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر جیره‌های حاوی سطوح مختلف آستازانتین برشاخص‌های تولید مثلی و رشد لارو ماهی طلایی (Carassius auratus)
بابک تیزکار* ، محمود بهمنی ، همایون حسین زاده صافی ، افشار ذوقی شلمانی ، عسگر زحمتکش کومله ، حمید منصف کسمایی
تحقیقات و آموزش کشاورزی
چکیده:   (2128 مشاهده)
این تحقیق به منظور تأثیر استفاده از رنگدانه آستازانتین در افزایش راندمان تولید لارو ماهی قرمز در چهار تیمار و سه تکرار در زمستان 1393 انجام پذیرفت. به این منظور 12 حوضچه فایبرگلاس 4 مترمکعبی آماده ودرهر حوضچه 50 عدد مولد ماده طلایی با وزن متوسط 19/2±21/47 گرم در آذرماه رهاسازی شدند. چهار نوع جیره غذایی حاوی مقادیر صفر، 50، 100 و 150 میلی‌گرم در کیلوگرم غذا آستازانتین تهیه و به مدت 3 ماه براساس 5 درصد زی‌توده وزنی‌شان تغذیه شدند. در فروردین ماه سال 1394 مولدین ماده هر حوضچه با نرهایی که فقط از جیره شاهد تغذیه شده‌ بودند؛ بصورت انفرادی تلقیح شده و کلیه خصوصیات زیستی مولدین مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله پرورش لارو، لاروهای تولید شده از هر تیمار در مخازن جداگانه‌ای نگهداری شده و میزان تغییرات وزنی لاروها در قبل و بعد از جذب کیسه زرده و همچنین ضریب چاقی و درصد بازماندگی لاروهای هر تیمار مورد بررسی قرار گرفت. همچنین خصوصیات ریخت‌شناسی لاروها شامل طول نوتوکورد، ارتفاع بدن و مساحت کیسه زرده در قبل و بعد از جذب کیسه زرده تعیین و مقایسه شد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که آستازانتین با غلظت 150 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره در بسیاری از شاخص‌های مورد بررسی باعث بهبود خصوصیات تولیدمثلی مولدین، تخم‌ها و همچنین لاروها شده است و تخم‌های لقاح‌یافته و لاروهای حاصله از این تیمار درصدبازماندگی بیشتری داشته و باعث افزایش راندمان تولید می‌شوند. در نتیجه مقدار 150 میلی‌گرم در کیلوگرم آستازانتین در جیره برای ماهیان گرمابی توصیه می شود.
واژه‌های کلیدی: ماهی طلایی، تکثیر، لارو، کارتنوئید، آستازانتین.
متن کامل [PDF 877 kb]   (469 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/3/1 | پذیرش: 1397/4/20 | انتشار: 1398/6/1


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 13، شماره 2 - ( 5-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها