به­منظور بررسی چندشکلی ژن تیروزیناز در ماهیان قزل­آلای رنگین­کمان طلایی، استحراج DNA از باله دمی 100 قطعه بچه­ماهی انجام گرفتت. تکثیر ناحیه پلی­مورفیک bp423 ژن تیروزیناز  با استفاده از تکنیک PCR و پرایمر­های اختصاصی Tyr1.2r و Tyr1.2f انجام شد. سپس به­منظور هضم آنزیمی از آنزیم برشگر Hinf1 استفاده شد. بر ­این اساس سه الگوی برشی مشاهده شدند که در حالت اول افراد دارای دو قطعه bp222 و bp201، دارای ژنوتیپ هموزیگوت NN بودند که عمل هضم آنزیمی روی آن انجام گرفته بود. از بین 100 نمونه 26 نمونه دارای این ژنوتیپ بودند. افراد دارای bp423 دارای ژنوتیپ هموزیگوت MM بوده که مورد هضم قرار نگرفت و تعداد 36 نمونه را شامل ­شد. در ژنوتیپ MN هر سه اندازه bp423، bp201 و bp222 مشاهده شد که بیان­گر ژنوتیپ هتروزیگوت بود و از کل 100 نمونه 38 مورد دارای این ژنوتیپ بودند. تعداد آلل N و M به­ترتیب 90 و 110 و مقدار فراوانی ژنی برای آلل N و M به­ترتیب 45/0 و 55/0 حاصل شد. تعداد فراوانی ژنوتیپی NN، MN و MM  به­ترتیب 26/0، 38/0و 36/0 به­دست آمد. نتایج حاصل از کای اسکور و جی اسکور خروج جمعیت از تعادل هاردی-واینبرگ را نشان داد که علت خروج جمعیت قزل­آلای رنگین­کمان از تعادل، احتمالاً تکثیر مصنوعی می باشد.