در مطالعه حاضر اثر دوره­های بلند مدت محدودیت پروتئین بر روی عملکرد رشد، مصرف مواد مغذی و ترکیب شیمیایی بدن ماهی قزل‏آلای رنگین‏کمان طی مدت 8 هفته مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در یک طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و هر یک با سه تکرار طراحی شد. جیره کنترل با سطح پروتئین 45 درصد به عنوان جیره اصلی و جیره محدودیتی با سطح پروتئین 30 درصد به عنوان جیره محدودیت پروتئین تخصیص داده شد. طی مدت آزمایش ماهیان در تیمار 1 (کنترل) با پروتئین 45 درصد در کل دوره، تیمار 2 با پروتئین 30 درصد با 3 هفته محدودیت و تیمار 3 با پروتئین 30 درصد با 4 هفته محدودیت پروتئینی تغذیه شدند. آزمایش در تانک­­های فایبر گلاس 100 لیتری با تراکم 10 عدد ماهی به ازای هر تانک با میانگین وزن 72/0±73/12 گرم انجام شد. در انتهای آزمایش تیمار2 بالاترین مقدار وزن بدن و ضریب رشد ویژه را در بین تیمارهای محدودیتی (2 و 3) به‏دست آورد و همچنین ­اختلاف معنی‏داری بین تیمار کنترل و تیمار 2 مشاهده نشد (05/0P>).  در مقادیر ضریب تبدیل غذا، نرخ کارایی پروتئین، دریافت مصرف غذای روزانه و بازماندگی اختلاف معنی‏داری در بین تیمارهای محدودیتی و تیمار کنترل مشاهده نشد (05/0P>)­.  نتایج آزمایش نشان داد رشد جبرانی کامل در ماهی قزل­آلای رنگین‏کمان در تیمار 2 صورت گرفته است.