ماهی شبه شوریده دهان سیاه از ماهیان با ارزش اقتصادی می­باشد که اطلاعات ژنتیکی اندکی از این گونه منتشر شده­است. در این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ماهی شبه شوریده دهان سیاه (Atrobucca nibe) در دریای عمان با استفاده از روش توالی­یابی ژن D-Loop تعداد 34 نمونه از بافت نرم باله از نواحی فجیره از کشور امارات متحده عربی و چابهار از جمهوری اسلامی ایران جدا و در اتانول 96 درصد نگهداری شد. DNA با استفاده از روش استات آمونیوم استخراج گردید و کمیت و کیفیت آن به روش­های اسپکتروفتومتری و الکتروفورز مورد بررسی قرار گرفت. نمونه DNA­های مطلوب ، PCR و توالی­یابی شدند. توالی ناحیه D-Loop شامل 270 جفت باز بود. توالی­ها توسط نرم افزار­های Bio edit، DnaSP 5.10.0.1، Arlequen و Genepopآنالیز شدند. تنوع هاپلوتیپی در فجیره، 93/0 و در چابهار، 83/0 بدست آمد. همچنین تنوع نوکلئوتیدی درفجیره به مقدار 1/0 و در چابهار به مقدار 08/0 دیده شد. در مطالعه حاضر مقدار هتروزیگوسیتی دیده شده در نمونه­های چابهار 45/0 و در نمونه­های فجیره 50/0 مشاهده شد. در این پژوهش میزان  F_STبین مناطق مورد مطالعه میانه تخمین زده شد که این امر موید تمایز بین جمعیت­های موجود می­باشد. طبق نتایج حاصل از این بررسی با وجود جریان ژنی مطلوب، دو جمعیت متفاوت از شبه شوریده دهان سیاه را می­توان در نواحی چابهار و فجیره مشاهده نمود.